вынудить

сов., вынуждать несов., кого-что с неопр. — перев. понуд. формой гла­голов типа дайта; болезнь вынудила его покинуть службу -цамгаро г1уллакх д1атасийтира цуьнга; ~ кого-л. сознаться - цхьаьнга дари дайта; я вынужден при­знать...- муьт1ахь ца хилча ца волу со....