|
а
|
союз 1) против. ткъа, амма, делахь а; передаётся тж. бессоюзной конструкцией, деепричастием или глаголом в условном накл. + частица а; он поехал, а я остался - иза д1авахара, со висира; я шутил, а он сердился - аса бегаш бора, ткъа иза оьг1азъ-оьхура; учиться может, а не хочет -дешало, амма ца лаьа; хоть красив, а не умён -хаза велахь а, хьекъале вац; пиши пером, а не карандашом- къоламца а ца яздеш, пероца язде 2) соед. ткъа; на горе дом, а под горой озеро- гу т1ехь ц1а ду, ткъа гу к1ел 1ам бу; а как его зовут?- ткъа х1ун ю цуьнан ц1е? 3) усил. ткъа; ма; ткъа... ма; а когда ты поедешь?- ткъа хьо маца г1ур ву?; а я уж так буду рад!- ткъа суна ма хазахетар ду! 4) а то а) (в противном случае): спеши, а [не] то опоздаешь -сихло, т1аьхьавуьссур ву хьо; б) (а на самом деле): если бы так, а то всё наоборот- иштта делахьара а, цхьа х1ума дара, ткъа дерриг а б1останехьа ма ду; в) в знач. «да»: пойдёшь? — А то как же, пойду- воьдий хьо? — Т1аккха ткъа, воьду дера; г) в знач. «потому что» - цундела, -на, дела, а; надо остановиться на ночлег, а то уже темно- буьйса яккха еза: 1аржъелла; а частица 1) при обращ. ва; Салман, а Салман, иди сюда!- Салман, ва Салман, схьавола кхуза! 2) при вопросе х1ан?; что ты сказал, а? х1ун элира ахь, х1ан?; а межд. х1ан; а, так это были вы! – х1ан, ткъа шу дара уьш! а (перед гласным. ан ) приставка «.доцуъ я «за» маь!нехь лела дешхьалхе; мае.: анормальный- ларт1ахь доцу. |