Текст |
Перевод |
моччаг1алан
|
прил. челюстной. |
моччаг1ал
|
[моччаг1алан, моччаг1ална, моччаг1ало, моччаг1але, д; мн. моччаг1алш, д] скула; челюсть. |
мохь
|
3 [махьаран, махъарна, махьаро, махьаре, й; мн. махьарш, й] сало, жир (внутренний); уьстаг1ан мохь баранье сало; мохь лало растопить сало; махьара юккъе боллу жим санна как почка в сале (соотв. как сыр в масле). |
мохь
|
2 [маьхьаран, маьхьарна, маьхьаро, маьхьаре, б; мн. маьхьари, д] крик, стон; мохь белира раздался крик; дархойн маьхьарий стоны раненых; мохь тоха а) крикнуть; б) окликнуть; бере мохь тоха окликни ребенка; мохь бет та а) громко кричать, орать; б) окликать. |
мохь
|
1 [мохьан, мохьана, мохьо, мохье, б; мн. маххьаш, д] вьюк, ноша, бремя, поклажа; ги мохь болла навьючить (на сипну) ношу. |
мохтухург
|
прич. веер. |
мохса
|
[мохсин, мохсина, мохсо, мохсе, д] кукурузныq, просяной квас. |
мохкхетийтар
|
масд. проветривание. |
мохкбекъар
|
масд. раздел земли. |
мохкбегор
|
масд. землетрясение. |
мохкалла
|
неприспособленность животных к новым природным условиям; мохкалла дан не переносить климата, не быть приспособленным к новому климату. |
мохк
|
2 [мехкан, махкана, махко, махке, й; мн. мехкаш. й] ступа, ступка. |
мохк
|
1 [мехкан, махкана, махко, махке б; мн. мехкаш, д] земля. страна; советски мохк советская страна; мохк т1амах ларбар оборона страны; колхозан мохк колхозная земля; Нохчнйи мохк Чечня; юьста мехкара доттаг1 йоьг1на г1ала санна ву посл. друг из далекого края подобен сооруженной крепости; <> мохк бегийна произошло землетрясение; берриг мохк гулбелла собрался весь народ. |
мохбоцург
|
прич. безветренный. |
мохбоцу
|
прич. безветренный. |
мохайолу
|
см. мохаерг. |
мохайог1ург
|
прич. нервный, раздражительный, вспыльчивый. |
мохаерг
|
прич. полосатый. |
моха
|
2 [махаран, махарна, махаро, михаре, й; мн. махарчий, й] полоса (на материи); махарчий йолу к1ади материя в полоску. |
моха
|
1 [моханан, моханна, мохано, мохане, й; мн. моханаш,й] 1) раздражительность; 2) обида; недовольство; моха ян обидеться; огорчиться. |