| Текст |
Перевод |
|
покосить
|
2 сов. (3-е л. покосит) (сделать кривым) аг1ордаккха, раздаккха, аг1ор-дахийта. |
|
покосить
|
1 сов. (3-е л. покосит) что хьакха. |
|
покос
|
м 1) (косьба) мангал хьакхар, цана хьакхар 2) (время косьбы) мангалан хан 3) (место косьбы) хьокхийла, цана. |
|
покоробиться
|
сов. боьжигдала; доски на солнце ~лись -маьлхехь боьжигдевлла аннаш. |
|
покоробить
|
сов. 1) что (искривить) боьжигдаккха; пол ~ло от сырости - т1уналло боьжигдаьхна ц1енкъа тоьхна уй2) чаще безл., кого, перен. дог даккха; его ~ло от этих слов - оцу дешнаша дог даьккхира цуьнан. |
|
покорный
|
-ая, -ое муьт1ахь [долу] ; ваш ~ый слуга - шун муьт1ахь ялхо; благодарю ~о (нареч.)- даггара баркалла хьуна. |
|
покорность
|
ж муьт1ахьалла, муьт1ахь хилар. |
|
покормить
|
сов., кого х1ума яо; (животных) х1ума яла, х1ума йилла. |
|
покориться
|
сов., кому-чему карадаха. |
|
покорить
|
сов., кого-что 1) (завоевать) карадало, карадерзо 2) перен. (внушить к себе симпатию) дезийта, безам бахийта. |
|
покоритель
|
м карадерзийнарг. |
|
покорение
|
с карадерзор, муьт1ахь дар. |
|
покончить
|
сов. 1) с чем (довести до конца) чекхдаккха; с этим делом покончено - и г1уллакх чекхдаьлла ду 2) с кем (уничтожить) д1адаккха; ~ с предателем - ямартхо д1аваккха ; ~ с собой - ша-шена тоьхна вала. |
|
поколоть
|
2 сов., что (расколоть) дат1о. |
|
поколоть
|
1 сов. (о боли) лазар 1оттадала. |
|
поколотить
|
сов. разг. 1) кого тоха 2) что дохо, кегдан; ~ стёкла - ангалеш кегдан. |
|
поколесить
|
сов. разг. го баккха. |
|
поколение
|
с 1) (родственники) т1аьхье, некъе; из ~я в ~е - т1аьхьенгара т1аьхьенга 2) (современники) хенахой, нийсархой; старшее ~е - баккхий нах. |
|
поколебаться
|
сов. 1) (раскачиваться) леста тахка 2) (потерять устойчивость) тахка, ласта; (потерять прежнее значение) талха, хийцалуш хила 3) (прийти в нерешительность) ойла карча (или тахка). |
|
поколебать
|
сов. 1) что, тж. перен. ласто, тахко; ~ основы государства - пачхьалкхан бух тахко 2) кого, перен. (вызвать сомнение) шекдаккха, шеко хилийта. |