| Текст |
Перевод |
|
къарцалург
|
прич. настойчивый, упорный. |
|
къарцалу
|
прич. настойчивый, упорный. |
|
къарцадалар
|
масд. настойчивость, упорство. |
|
къаро
|
[къаронан, къаронна, къароно, къароне, й; мн. къаронаш, й] 1) признание; къаро яккха добиться признания; 2) убеждение. |
|
къарзо
|
[къарзадо, къарзийра, къарзийна] 1) вытаращить, выпучить; б1аьргаш къарзо вытаращить глаза; 2) пестрить; т1амарша къарзийна басма ситец пестрит узорами. |
|
къарзийта
|
[къорзуьйту, къарзийтира, къарзийтина] понуд. от къарза. |
|
къарздан
|
[къарздо, къарздира, къарздина] пестрить. |
|
къарздала
|
потенц. от къарза. |
|
къарздайта
|
понуд. от къарзо. |
|
къарза
|
[къаьрза, къаьрзира, къаьрзина] 1) вытаращиться, выпучиться; цуьнан б1аьргаш къаьрзина у него выпучены глаза; 2) запестреть; гурахь хьаннаш къаьрза осенью леса пестреют. |
|
къардан
|
[къардо, къардира, къардина] 1) переспорить; убедить, убеждать; хьера вахначо хьераваьлларг къарвина погов. пришедший на мельницу переспорил сумасшедшего; 2) нарушить; дуй къарбан нарушить клятву. |
|
къардала
|
1) потенц. от къардан; 2) признаться, признаваться; 3) убедиться, убеждаться; 4) поддаться, поддаваться, не сдержать напора. |
|
къардайта
|
понуд. от къардан. |
|
къарачойниг
|
прил. карачаевский; къарачойн мотт карачаевский язык. |
|
къарачойн
|
прил. карачаевский; къарачойн мотт карачаевский язык. |
|
къарачо
|
[къарачочун, къарачочунна, къарачочо, къарачочуьнга, в, й; мн. къарачой, б] карачаевец, карачаевка. |
|
къано
|
[къаночун, къаночунна, къаночо, къаночуьнга, д; мн. къ1аной, б] ист. старейшина (в родовом обществе). |
|
къанделларг
|
прич. состарившийся. |
|
къанделла
|
прич. состарившийся. |
|
къандан
|
[къандо, къандира, къандина, къандер] состарить, старить; г1айг1ано стаг къанво горе старит человека. |