| Текст |
Перевод |
|
повеселить
|
сов., кого-что сакъерадалийта, самукъадаккха. |
|
повеселеть
|
сов. сакъерадала, самукъадала. |
|
повеса
|
м разг. кхерстарг. |
|
поверять
|
несов., что кому (доверять) [тешна] д1адийца; ~ тайну другу- доттаг1чух тешна къайле д1айийца. |
|
поверье
|
с 1адат; старинные ~я - шира 1адаташ. |
|
поверху
|
нареч. разг. т1ехула. |
|
поверхность
|
ж т1ехуле; ~ земли - лаьттан т1ехуле. |
|
поверхностный
|
-ая, -ое 1) т1ехулара; ~ый слой почвы - лаьттан т1ехулара чкъор; ~ая рана - т1ехулара чов 2) перен. гомха, т1ехула; судить о чём-л. ~о (нареч.) - цхьа х1ума гомха дийца. |
|
поверх
|
предлог с род. п. т1ехула; надеть пальто ~ рубашки - куча т1ехула пальто юха. |
|
повертеться
|
сов. хьийза. |
|
повертеть
|
сов., что, чем хьийзо. |
|
повернуться
|
сов. 1) д1адерза (от говорящего); схьадерза (к говорящему); д1ахьовза (вращаясь); ~ к собеседнику -къамелхочуьнгахьа д1аверза; ~- к кому-л. спиной - цхьанна букъ тоьхна д1аверза 2) перен. дерза; дело повернулось иначе - г1уллакх кхечу аг1ор дирзина. |
|
повернуть
|
сов. 1) кого-что д1адерзо (от говорящего); схьадерзо (к говорящему); д1ахьовзо (вращая); ~ лошадей -говраш д1ахьовзо; ~ голову- корта схьаберзо; ~ больного - цомгушниг д1аверзо; ~ ключ - дог1а д1ахьовзо 2) без доп. (изменить направление) д1адерза (от говорящего); схьадерза (к говорящему); лошади повернули налево - говраш аьрру аг1ор д1айирзира 3) что, перен. дерзо; ~ разговор в шутку - къамел бегаше дерзо. |
|
поверка
|
ж 1) (проверка) хьажар, таллар; ~а времени - хан мел яьлла хьажар 2) (перекличка) ц1ерш яхар; на ~у выходит... - ма-дарра аьлча... хуьлу. |
|
поверить
|
сов. 1) кому-чему, в кого, во что теша; я ~л ему на слово- цуьнан дашах тийшира со 2) см. поверять; ~шь ли, ~те ли в знач. вводн. сл.- мила тешар ву. |
|
поверенный
|
м векал; ~ в делах - г1уллакхийн векал. |
|
повергать
|
несов., повергнуть сов. 1) кого-что, уст. (повалить) харцо, дожо 2) кого во что дожо; эта весть повергла меня в отчаяние - оцу хаамо ч1ог1а г1айг1ане вожийра со. |
|
повенчаться
|
сов., с кем мах бан. |
|
повенчать
|
сов., кого с кем мах бан. |
|
повелительный
|
-ая, -ое омраллин; говорить ~ым тоном - омраллин эшарца дийца; ~ое наклонение грам. –т1едожаран саттам. |