| Текст |
Перевод |
|
наручники
|
мн. (ед. ~к м) г1оьмаш. |
|
нарумяниться
|
сов. ц1ийдала, басар хьакха. |
|
нарумянить
|
сов., что ц1ийдан, басар хьакха. |
|
нарукавный
|
-ая, -ое пхьаьрсах доьхку; ~ая повязка - пхьаьрсах йоьхку х1ума. |
|
нарукавники
|
мн. (ед. ~к м) пхьаьрсахюхкургаш. |
|
наружу
|
нареч. ара, харцхьа, арахьа; надеть шубу мехом ~ - кетар харцхьа юха; ящерица вышла из норки ~ -1уьргара ара белира моьлкъа. |
|
наружный
|
-ая, -ое 1) (внешний) арахьара; ~ая стена - арахьара пен 2) перен. (показной) т1ехула[ра]; ~ое спокойствие – т1ехула синтеме хилар 3) т1ехьокху; ~ое лекарство, тж. ~ое в знач. сущ. с т1ехьокху молханаш. |
|
наружность
|
ж сибат; человек с приятной ~ю - хаза сибат долу стаг. |
|
нарубать
|
несов., нарубить сов., что и чего 1) (деревьев) хьакха; (дров) даккха 2) (вырубив, сделать) даккха;~ ступеньки в скале - тархах лами баккха. |
|
нарт-эрстхоевский
|
-ая, -ое см. нартский. |
|
нарты
|
2 мн. фольк. (ед. нарт наьрт) наьрташ, наьрт-эрстхой (богатыри чечено-ингушского героического эпоса). |
|
нарты
|
1 мн., тж. ед. нарта ж нарташ. |
|
нартский
|
-ая, -ое наьрт-эрстхойн, наьртийн; ~ие сказания - наьрт-эрстхойн дийцарш. |
|
нарсуд
|
м (народный суд) нарсуд. |
|
нарочный
|
м хьадалча; послать письмо с ~м - кехат хьадалчица д1адахьийта. |
|
нарочно
|
нареч. 1) (с целью) хуъушехь, леррина; ~ пришёл, чтобы говорить с вами - хуъушехь, шуьца къамел дан веана 2) разг. (в шутку) забарина, бегашена; я ~ это сказал - ас забарина элира иза ; как ~ -бегашена санна. |
|
нарочитый
|
-ая, -ое хуъушехь; ~ая грубость - хуъушехь шога хилар. |
|
нарост
|
м 1) (затвердение) х1ума; (опухоль) дестар; (у растения) шад; ~ на стволе дерева - диттан г1ода т1ера шад 2) (наслоение на чём-л.) ача; на стенках котла образовался ~ - е чу ача лаьцна. |
|
нарождаться
|
несов. см. народиться. |
|
нарожать
|
сов. прост. см. народить. |